[1390]
Autograph: Zürich StA, E II 335, 2028b r.—2029b r. a (Siegelspur) Ungedruckt
Ist dankbar dafür, daß Bullinger seinen Wunsch unterstützt, nicht nach Tübingen geschickt zu werden. Klagt darüber, daß ihm gewisse Zürcher seit langem mit Mißtrauen und Neid begegnen, und ruft die Gelehrten in Basel, Straßburg und Lausanne als Zeugen seines tadellosen Wandels an. Seine Kleidung ist weitgehend dieselbe wie früher. Weiß sich nach wie vor verpflichtet, in den Kirchendienst zu treten. Für seine Pollux-Übersetzung ist er erst teilweise entschädigt worden. Will sich weiterhin um die ihm anvertrauten Schüler kümmern, bittet um ein griechisches [Neues] Testament, verweist für Nachrichten über die Universität auf [Johannes] Fries und rühmt Grynäus und Myconius; letzterer durchschaut allmählich die Machenschaften der Straßburger im Streit um den Doktorgrad. Gruße. Wundert sich, daß Christian [Hochholzer?] nicht antwortet.
Gratiam et pacem a domino.
Quod tuam operam, humanissime pater, de Tubinga non adeunda tam humaniter polliceris 1 , gratias ingentes et ago et referam, si modo referendi aliqua in me facultas fuerit; curabo denique, ne te huius operae tuae tantillum poeniteat. Cum enim te mihi inter paucos amicissimum non patronum, sed patrem ipsum semper habuerim et habeam, efficiam iuvante domino, ne quidpiam b a me committatur, cuius culpa tibi imputari possit.
Non ignoro sane -quod et tu scribis - esse, qui mihi parum fidant; sed bene mihi conscius illorum suspitiones facile contemno. Quamvis velim huiusmodi homines diligentiores, ne dicam prudentiores esse, ne tales rumores re nondum comperta spargi permitterent. Parum mihi fidebant, cum apud te essem, imo semper me illos relicturum clam mussitabant, cum huius rei apud te nunquam dederim aliquod signum. Et sane haec non minima causa est, quod erga c ipsos eo affectus sim animo. Dolet enim mihi me laboribus et vigiliis non aliud quam malas invidorum hominum suspitiones consequi. Sparsi sunt me adhuc Tiguri existente rumores, utinam tam veri quam falsi, qui mihi non minimam apud vestri collegii iuvenes invidiam confiaverunt. Fuerunt enim, qui et Basileae et Argentine, imo ante biennium Lausannae dixerint mihi singulis annis a vobis pendi florenos plus sexaginta 2 , quod certe illis doluit, quos mihi semper amicissimos putavi; imo tam tenaciter hanc suam conceptam opinionem retinent, ut nullis negandi formulis earn ex animo illorum excutere valuerim. Qui vero fructus invidiam consequantur, ipse non ignoras. Quid ego contra hos deliquerim, quod mihi sic
| Briefe_Vol_10-106 | arpa |
|---|
invideant, coniicere nequeo. Hoc autem certo iurare possum me ||2028b v erga omnes animo fraterno semper et fuisse et esse hodie. Ego, si quid peccabant, praesens monebam; ipsi falsis mendatiis cianculum pungunt. Ne tamen in mea causa nimis propensus defensor videar, libenter sileo; propriam enim causam multis defendere et suspectum est et mihi sane inusitatum, qui greek hactenus scripsi paucissimas. Non me de his interrogari, sed eos, quibus cum vixi, desydero. Querantur Basilienses doctissimi quique nec (quod certo scio) quicquam de vita mea conquerentur. Diligentiam semper adhibui summam in literis, quam tu libidini coniunctam esse non posse non ignoras. Quaerantur Argentinenses omnes, a quibus etiamnum testimonium meorum studiorum a Bedroto missum 3 apud d. Miconium repositurn est. Quaerantur Lausannenses fratres et ipse Comes 4 , quo cum vixi, donec ipse falso accusatus crimine captivus Bernam duceretur d5 a , quo et proprium chirographum 6 hic mecum habeo, quo se totum mihi offert et amicitiae pignus perpetuae esse vult, quod certe nunquam fecisset, si me turpibus moribus et nequitiae deditum unquam scivisset. Plura de his nolim, nisi ut haec illis legenda tradas, si forte talia de me spargi audires. Fidant, ut velint; deo optimo maximo favente e ipsis invitis me talem exhibebo, ne invidiae suae rabiem explere unquam detur.
Vestitus talis est, qualis et apud te erat, nisi quod ex maiore tunica (quia praetexta iam tota periit) pallium fieri curavi, quia f quotidiano usui et peregrinationibus imprimis sic commodius erat. Quod si hoc peccatum est, me peccasse fateor.
Non est, quod me servitutis illius, qua ecclesiae devinctus sum 7 , poenituisse credas. Patriae et imprimis ecclesiae 2029br. || servire semper cupivi, nec unquam immorigerum in vestris iussis comperisti, modo sit, ut honeste vivam
Habui hoc 8 anno ex Polluce coronatos 5, quos tamen in libros illico expendi. Solventur alii 5 ad nundinas quadragesimales 9 ; antea enim non imprimetur mea translatio.
luvenes mihi commendatos habeo et habebo, nec illis mea opera deerit. Quod si Basileae me manere oportuerit, velim, ad me mitteres testamentum
| Briefe_Vol_10-107 | arpa |
|---|
Graecum. Quis scholae huius status, Frisius ipse dicere potent. Gryneus erga nos humanissimus est; Myconius omnino patrem agit. Incipit illi tandem patere Argentinensium ambitio; his enim debent, quicquid de doctoratu turbarum est, quoniam ipsi adversas partes apud magistratum Basiliensem tuentur 10 . Sed hoc tibi soli scribo.
Salutabis nomine meo uxorem 11 , matrem 12 et liberos 13 . Salutat te officiosissime d. Butlerus et nostri iuvenes 14 . Vale, pater charissime, et meam causam, si meretur, tibi commendatam habeas.
Basileae, 4. maii 1540.
Tui observantissimus
Rodolphus Gvaltherus.
Quod Christianus 15 nihil dum rescribat, miror; nam hoc praeter morem facit.
[Adresse auf der Rückseite:] Eruditione et pietate clarissimo viro d. Heinrycho Bullingero, Tigurinae ecclesiae episcopo vigilantissimo, patri suo imprimis colendo. Zü[r]ich g .
