[1674]
Ausfertigung von Theodosius Trebellius 1 : Zürich StA, E II 340, 112r.-v. (Siegel) Ungedruckt
Entschuldigt sein Schweigen mit der anhaltenden Ungewissheit, ob er und seine Begleiter in
Basel bleiben können. Zwar gefällt es ihnen hier, doch es besteht kein Bedarf an Gelehrten;
[Oswald] Myconius und [Bonifacius] Amerbach tun ihr Möglichstes, was sicher BullingersBriefe_Vol_12_208 arpa
Empfehlungsschreiben zu verdanken ist, und Myconius hat [Martin] Bucer angefragt, ob sie
nach Straßburg kommen könnten; falls Bucer sie nicht dorthin ruft, wollen sie den Winter in
Basel verbringen. Sie vertrauen auf Gottes Fürsorge und wollen gegenseitig Fürbitte üben;
Grüße.
Petrus Martyr Vermilius Florentinus Henrico Bulingerio, cum pietate tum doctrina suspiciendo, gratiam et pacem a deo patre per Yesum Christum dominum nostrum.
Si christiani hominis esset humano more in amicorum negligentiam animadvertere, iam sane vererer, ne nobis 2 subiratus esses, quod non prius literas ad te dederimus, quo fieri certior potuisses saltem, an recte valeremus. Sed cum te modestissimo Christi spiritu agi sit nobis testatissimum, iam existimo te nihil de nobis durius aut acerbius tecum statuisse, quam factum sit. Coeterum qua ratione id contigerit, ut tantum distulerim ad te scribere, iam tibi exponam. Fuimus imo et sumus adhuc incerti, quod nam caput nostrum negotium sit habiturum, siquidem ab his Basiliensibus nobis nondum consultum est nec licet intelligere, an hic futuri simus, quod plane, si fieri posset, nobis contingeret gratius quam id, quod est gratissimum. Dumque ita essemus ambigui, semper differebamus ad te literas dare, quo possemus aliquid certi scribere. Sed cum iam res videretur longius protrahi, quam par esset vos nostra ignorare, his te certiorem facimus nos dei munere recte valere curaturosque, ut etiam melius valeamus.
Quod vero ad nostra attinet, scito nos huisce urbis amoenitatem, coelum, mores et coetera, quae ad habitationem pertinent, vehementer probare. Verum ea est copia illorum, qui profitentur varia litterarum genera, ut nullus nobis locus videatur relictus, et vicissim ita pauci sunt auditores, ut nostra opera iam hic minus appareat oportuna. Nihilominus quanta sedulitate et fide cum Myconius tum Amerbachius nostrum negotium tractent, 3 non facile dici posset. Hi sane viri non verbis, sed studio ac diligentia non vulgari, quam assidue impendunt, ut nostris rebus quavis ratione aliquando consulatur, clarissime ostendunt, quanti ponderis apud eos literae fuerint, quibus nos eis diligentissime commendasti, 4 neque id semel; nam alia epistola, quam ad Myconium dedisti, eo certe titulo nos voluisti insignire (nam "Italiae flores"appellasti), ut ob ipsum non solum isti nos mirifice suspexerint, sed magnum onus et ipsi subierimus, si notae adeo egregiae velimus respondere. Id in nobis minime cognoscimus, sed pietati tuae ac animi candori totum a acceptum referimus. Non tamen inde ||112v. ad nos nihil utilitatis pervenit,
Briefe_Vol_12_209 | arpa |
---|
quippe ob tuum illud illustre de nobis testimonium (ut putamus) literas ad Bucerum Myconius misit Argentoratum, 5 quibus rescire possit,
Quicquid igitur obvenerit, nos hilari et erecto animo feremus persuasi nobis a deo patre nostro per Yesum Christum id esse procuratum neque te patiemur nescire, quem unice in Christo (ut aequum est) observamus. Volumus autem, ut semper nos in tuis habeas, et tuae preces ad deum cave (si nos amas) nostri sint unquam immemores, uti nos vicissim tui semper in nostris mentionem facimus. Paul 6 nomine et duorum iuvenum, qui nobiscum sunt, 7 salutem tibi maximam dico. lubemus autem salvere dominum Cuonradum Pellicanum et Gvalterium 8 , optimos in Christo fratres. Gratia domini nostri Yesu Christi tecum.
Datum Basileae, ex Augustiniano collegio 9 , 3. nonas octobris 1542.
[Adresse auf f. 108v.:] Eruditissimo viro Henrico Bulingerio, Tigurinae ecclesiae concionatori primario. Tiguri.