Bittet, den kranken Berchtold [Haller] zu trösten, der nicht mehr selbst schreiben kann, und für ihn zu beten. Sein Tod wäre gerade jetzt ein schwerer Verlust für Bern.

S. Utinam tam posset Berchtoldus noster 1 ad te scribere fuse et diligenter, quam id cupit ardentissime! Haberes iam ab eo bene longam et amicam a epistolam. Sed ita prorsus eius se res habent, ut nec scripturus neque lecturus quicquam amplius videatur, nisi potenti manu dominus miraculose ex his aerumnis virum optimum eripiat nobis. Cuius morbum describerem tibi, nisi id Megandrum graphice facturum scirem ² . Hoc unum te oro, ut vera in dominum consolatione syncerissimum amicum erigere velis nullius scripta monitionesque facilius quam tuas b admissurum dominumque precari, quo quem in hoc curriculo vitae multis calamitatibus exercuit et probavit, nunc ad metam properantem gratia sua foveat et conservet. Equidem quantum doloris ex huius viri aegritudine traham, ipse, arbitror, coniicis, qui charissimi patris cruciatum spectator tantum d non continuus adsisto, quamquam ego quidem non tam ipsius vel meam quam patriae tocius vicem doleo, quae patrem, non paedagogum amittit, hisce praesertim temporibus, quibus per ipsum unum erecturus omnium mentes dominus videbatur ³ . Sed luctus nec tum quidem ente gratus, cum fortasse erit necessarius, quare longiore querulatione obmissa ad tua te negotia dimitto dominum unice orans, qui te tuique similes classis evangelicae gubernatores diutissime incolumes velit.

Vale, mi Bullingere patrone, et scriptionem conturbatissimo f animo effusam boni consule.

Berne, 28. ianuarii 1536.

T[uus] Sultzerus.

[Adresse auf der Rückseite:] Domino Heinricho Bullingero, ecclesiae Tigurinae evangelistae vigilantissimo, patrono suo.