[592]
Autographa: Zürich ZB, Ms F 62, 16r.-v. (Siegelabdruck b ) Zusammenfassende Übersetzung: Blarer BW I 708
Nimmt Stellung zu Bullingers Prädestinationsschrift, da er bei seinem Besuch in Zürich dazu aufgefordert wurde. Stimmt inhaltlich zu; wenn Bullinger jedoch von "Mäßigung" und "Einschränkung" redet, könnte er in Verdacht geraten, so wie gewisse andere [Theologen] durch Vermittlungsversuche das klare Zeugnis der Schrift zu verwässern. Es muß auch der Eindruck vermieden werden, als ob das Wort Gottes der Bestätigung durch Lehrer wie Augustin bedurfte. Empfiehlt, die Veröffentlichung aufzuschieben und beispielsweise die Übersetzung von [Gen 1,26]nochmals zu prüfen, um keinen Anstoß zu erregen. Grüße.
S. Tametsi nec nostri muneris nec nostre facultatis id erat, honorifice Bullingere, tamen abs te invitatus, Tiguri nuper cum essem 1 , ut perspecto libello tuo de praedestinatione 2 iudicium meum adaperirem, placuit obiter magis quam ex certa sententia, quicquid animo c incidit, tibi significare.
Nam, que dissens, visa mihi sunt valde solida, utpote suffulta divini sermonis oraculis. Verum tractandi modus (quoniam importuna sunt tempora) non d admodum nobis probatur, non quod res ferre ipsa non possit, sed, ut dixi, temporum conditiones. Vides enim, charissime Boulingere 3 , quosdam in omni argumento tractando hodie nescio quas e moderationes praetendere et mollire questiones fortissimas nescio quo fuco. Quod cum Tigurinis vobis non minus atque nostris hominibus valde displiceat, vereor, ne suspitionem apud quosdarn sis incisurus, qui imaginabuntur simile quid median te voluisse in evidentibus de fato scripture testimoniis, atque illi, qui limitare aliquid passim f
Briefe_Vol_05_232 | arpa |
---|
volunt, quicquid hactenus tanto iudicio, tam gravibus censuris, tanto denique cum successu in papisticos errores est dictum. Quare in hac questione de divina providentia tractanda g velim hodie quam longis[si]me h abesse vocabula moderationum et limitationum 4 . Quid enim, quod apertas scripturarum sententias depravant abusu mali, num ideo sententiae moderandae? Si sunt excessus in utrumque la[tus]1 , excessus perquam graphice describantur et fortissime etiam confutentur, sed illesa tamen maiestate verae et integrae k autoritatis, que ipsa per se stat ut in medio, circumsepta interim ut satellitibus scripture presidiis contra excessores. Itaque dubito, num moderationis nomen huc congruat etiam non vitiato saeculo. Sed plus satis de hoc metu. Tu judica, quod solidum est.
Quod argumentis tuis accedunt Augustini et aliorum dicta 5 , non displicet. Tantum vitetur, ne, ut novi quidam ex nost[ris]l vix aliquid porro concedunt, nisi adsint m istiusmodi doctorum suffragia, tu quoque idem quesisse videaris. Quod lucidum est ex verbo domini, talium testimoniis non eget, quae tamen confirmabant nostra et reiiciebant subsequentis seculi impudentiam, nisi et hoc loco hec etas nostra offenderetur his calculis. Mox enim obtento alicuius doctoris sano iudicio in aliquo dictato petitur et in aliis.
De aliis scribendi non est ocium. ||16v. Puto tamen libelli n editionem differri posse et in al[iis]o quoque certis locis perpendi. Quod illud in Genesi hebrew hebrew hebrew vertis 6 : "Faciamus, inquiunt di" [Gen 1, 26], nescio, num facias exemplo. Quicquid est, videtur vulgo offendiculum posse oriri ex istiusmodi sermonibus. Parce, obsecro, mi Boulingere, quod tam libere aut potius fortassis inepte meas cogitationes effutio.
Briefe_Vol_05_233 | arpa |
---|
Salutat te soror mea Margaretha 7 cum uxorcula mea 8 . Vale in domino cum tuis omnibus.
Constantie, 16. iunii die 1535.
Thomas Blaurerus tuus.
[Adresse darunter:] Domino Henricho Bullingero, amico suo singulariter observando.